Naukowiec i przedsiębiorca - czy mogą mówić jednym językiem?

Współpraca między nauką a biznesem jest jednym z filarów innowacyjności, jednak w praktyce często okazuje się dużo trudniejsza, niż sugerowałyby to teoretyczne modele. Choć połączenie potencjału badawczego z dynamiką rynkową daje ogromne możliwości, partnerstwo to wymaga świadomego prowadzenia i zrozumienia odmiennych sposobów myślenia.

Dwa światy

Naukowiec i przedsiębiorca patrzą na rzeczywistość przez zupełnie różne soczewki. Dla pierwszego liczy się dogłębne poznanie zjawisk, rzetelność metodologiczna i jakość procesu badawczego. Drugi działa w realiach presji czasu, walki konkurencyjnej i potrzeby szybkiego wdrażania rozwiązań.

Zderzenie tych dwóch podejść często prowadzi do nieporozumień. Dotyczą one nie tylko wartości czy celów, lecz także stylu pracy, poziomu wynagrodzeń czy statusu społecznego, co nierzadko wpływa na komunikację i wzajemne postrzeganie.

Ryzyko - różne definicje

Jednym z najtrudniejszych obszarów współpracy jest podejście do ryzyka. W świecie nauki ryzyko wiąże się przede wszystkim z możliwością błędu, koniecznością wielokrotnej weryfikacji wyników i obawą przed utratą wiarygodności. 

W biznesie ryzyko postrzegane jest jako naturalny element działania i często jako warunek konieczny, by zyskać przewagę rynkową.

Te odmienne interpretacje powodują napięcia, zwłaszcza gdy w grę wchodzą harmonogramy, budżety czy decyzje o wdrażaniu nowych technologii.

Wyzwania przedsiębiorców 

Współczesne firmy funkcjonują w środowisku, w którym dostęp do informacji jest ogromny. Z jednej strony daje to możliwość sięgnięcia po najlepsze kompetencje, z drugiej – utrudnia wybór właściwego partnera naukowego.

Szybko zmieniające się technologie sprawiają, że trudno ocenić, które koncepcje mają realny potencjał, a które przestaną być aktualne, zanim zostaną wdrożone. W efekcie przedsiębiorcy podejmują decyzje w warunkach niepewności, starając się minimalizować ryzyko, a jednocześnie rozwijać innowacyjne rozwiązania.

Most łączący dwa środowiska

W tej skomplikowanej rzeczywistości kluczową rolę odgrywają instytucje, które potrafią zrozumieć zarówno potrzeby naukowców, jak i oczekiwania przedsiębiorców. Parki technologiczne, inkubatory czy centra transferu technologii pełnią funkcję tłumaczy – przekładają język nauki na język biznesu i odwrotnie.

Dzięki ich wsparciu możliwe jest formułowanie projektów badawczo-rozwojowych, które odpowiadają na realne potrzeby rynku, a jednocześnie zachowują naukową rzetelność. Ich aktywność ułatwia proces komercjalizacji, zwiększa zaufanie między stronami i ogranicza bariery wynikające z różnic mentalności.

Skuteczne partnerstwo

Kluczem jest wzajemne zrozumienie. Naukowcy potrzebują świadomości kontekstu biznesowego, w którym ich wiedza będzie wykorzystywana. Przedsiębiorcy z kolei powinni rozumieć tempo pracy badawczej oraz specyfikę procesu, który nie zawsze pozwala na natychmiastowe rezultaty.

Budowanie relacji, jasno określone cele i otwarta komunikacja stają się podstawą efektywnego dialogu. Gdy obie strony spotykają się nie tylko na poziomie projektu, lecz także w obszarze wartości i intencji, możliwe jest tworzenie rozwiązań, które mają realny wpływ na rynek.

Wspólna droga ku innowacjom

Współpraca między naukowcem a przedsiębiorcą nie jest łatwa, lecz jej wartość jest nie do przecenienia. Dzięki połączeniu analitycznego podejścia nauki z praktycznym działaniem biznesu powstają technologie, które zmieniają sposób funkcjonowania firm, instytucji i całych społeczeństw.

Jeśli obie strony nauczą się wzajemnie słuchać, a instytucje pośredniczące będą wspierały ten dialog, możliwe jest stworzenie ekosystemu, w którym innowacje rozwijają się szybciej, efektywniej i z większą korzyścią dla wszystkich.

Przykłady współpracy:  

1. SolarEdge Poland / FIMER i Politechnika Warszawska Rozwój technologii fotowoltaicznych, magazynowania energii i energetyki rozproszonej. 

2. Creotech Instruments i Centrum Badań Kosmicznych PAN Budowa polskich satelitów (np. EagleEye), technologii do misji ESA oraz elektroniki lotnej. 

3. CD Projekt RED + Politechnika Łódzka Badania nad grafiką real-time, animacją proceduralną, renderingiem i silnikami gier. 

4. Orlen + Politechnika Gdańska Współpraca przy technologiach wodorowych, biopaliwach i petrochemii niskoemisyjnej. 

5. Intel Poland + Politechnika Wrocławska i AGH Wspólne laboratoria i projekty związane z sztuczną inteligencją, chipami, cyberbezpieczeństwem. 

6. Żabka + Politechnika Poznańska Rozwiązania AI i data science dla autonomicznych sklepów, analizy popytu i logistyki. 

7. Vigo System + Instytut Technologii Elektronowej Polskie sensory podczerwieni używane w NASA, przemyśle i medycynie .