Sytuacje sporne w międzypokoleniowym zespole

Tam, gdzie spotykają się różne perspektywy, łatwo o nieporozumienia – zwłaszcza między młodszymi pracownikami, którzy dorastali w cyfrowym świecie,  a starszymi kolegami, którzy budowali swoje kariery w zupełnie innych realiach. 

Najczęstsze obszary sporne w zespołach międzypokoleniowych to: 

• styl komunikacji – pokolenie Z preferuje krótkie, bezpośrednie wiadomości (np. chat firmowy), podczas gdy starsi pracownicy wolą dłuższe spotkania lub maile,
• podejście do hierarchii – dla młodszych naturalna jest płaska struktura i szybki dostęp do menedżera, starsze pokolenia częściej respektują formalne ścieżki,
• oczekiwania wobec pracy – pokolenie Z zwraca uwagę na work-life balance, elastyczność i sens wykonywanych zadań, co bywa postrzegane przez starszych jako brak „oddaniu się” pracy,
• technologie – młodsi szybciej adaptują nowe narzędzia, co może rodzić frustrację wśród mniej cyfrowo biegłych współpracowników.

Aby unikać eskalacji sporów i skutecznie rozwiązywać sytuacje konfliktowe, warto wdrożyć kilka reguł. Gen Z ceni otwartość – niedopowiedzenia czy zawoalowane polecenia mogą wywoływać niepewność i opór. Mówmy wprost o oczekiwaniach, celach i powodach decyzji. Dlatego tak ważna jest jasność i transparentność w komunikacji.

Pokolenie wychowane w erze mediów społecznościowych oczekuje szybkiej informacji zwrotnej. Zamiast rocznych podsumowań lepiej sprawdzają się krótkie, regularne rozmowy. 

Pokolenie Z nie działa dobrze w modelu „szef mówi – pracownik słucha”. Młodsi oczekują, że ich opinie i pomysły będą brane pod uwagę. Włączenie ich do procesu rozwiązywania konfliktu zwiększa akceptację wspólnych rozwiązań. 

W sytuacjach spornych sprawdzają się krótkie spotkania online, wideoczaty czy wideospotkania. Dla Z to naturalne środowisko, w którym czują się pewniej niż np. w formalnym mailu. 

A jak już nastąpi konflikt to warto rozważyć zastosowanie przykładowych metod rozwiązywania konfliktów w zespole międzypokoleniowym 

x Moderacja spotkania przez neutralną osobę – lider zespołu lub HR może pełnić rolę mediatora, dbając o to, by głos każdego pokolenia został wysłuchany. 

x Zasada „ja – komunikatu” – zamiast oskarżeń („Ty nigdy nie odpisujesz na maile”) warto stosować formę osobistą („Potrzebuję szybszych odpowiedzi, żeby móc zakończyć projekt”). 

x Ustalenie wspólnych reguł komunikacji – np. kiedy korzystamy z chatu, a kiedy z maila; jakie są ramy czasowe odpowiedzi; jak formułujemy feedback. 

x Szkolenia z różnic pokoleniowych – zwiększenie świadomości, że różne style pracy wynikają z odmiennych doświadczeń, a nie złej woli. 

x Budowanie mostów – np. mentoring odwrócony, gdzie młodszy pracownik pokazuje starszemu nowe technologie, a starszy przekazuje doświadczenie biznesowe.